Geen glazen plafond of plakkende vloer, Margriet Schneider

Geen glazen plafond of plakkende vloer

Als we het hebben over vrouwen en leiderschap, moeten we vooral kijken hoe vrouwen kunnen verleiden om uitdagingen aangaan.  Ik geloof niet in glazen plafonds of plakkende vloeren. Tijdens de zogenaamde Verwonder-en-Verbetersessies die wij in het ziekenhuis organiseren,  zie ik geen verschillen tussen mannen en vrouwen. In deze sessies laten de artsen-in-opleiding zich uit over wat hen verwondert in de dagelijkse gang van zaken in het ziekenhuis en welke zaken zij graag verbeterd willen zien. Gezamenlijk gaan zij dit dan te lijf en daar zie ik even veel initiatief bij vrouwen als bij mannen. Maar let op als je een vrouw benadert voor een leidende functie, als je ze vraagt het voortouw te nemen. En dan maakt het niet uit of dat is als voorzitter van een  commissie, als hoofd van een afdeling, of als projectleider. In alle gevallen kost het moeite om vrouwen aan boord te krijgen. En waarom? Een vrouw is vooral geïnteresseerd in de inhoud en vraagt zich af hoe zij verantwoording af moet leggen en aan wie, en of ze wel goed genoeg is en voldoende tijd ervoor heeft; een man heeft zijn vinger al omhoog voordat hij de inhoud van de functie gehoord heeft. Deze ziet de uitdaging en vraagt zich op een later moment wel af wat het eigenlijk allemaal precies inhoudt en hoe het aan te pakken. Het zijn nog vooral mannen die vrouwen voor bepaalde leidinggevende functie vragen, en zij vinden het maar ingewikkeld hoe een vrouw reageert. Als je na drie keer vragen nog geen positieve reactie krijgt, haak je wel af. Ik persoonlijk heb de mazzel gehad dat professor Blijham, toen hij mij vroeg de innovatie en nieuwbouw van de Intensive Care op me nemen, naar al mijn mitsen en maren wilde luisteren. Maar toen al die mitsen en maren vervuld waren, vond hij ook wel dat ik er echt voor moest gaan. Ik heb daarvan geleerd en probeer het ook zo aan te pakken. Door vrouwen goed te informeren en een aantal randvoorwaarden te creëren, kun je er voor zorgen dat ze durven te ‘springen’.  Inmiddels heb ik op die manier een aantal vrouwen op prachtige plekken in het ziekenhuis gekregen!
Margriet Schneider, UMCU